Bakırköy Acıbadem ve Epidural Sezaryen 3

Gelelim hastanedeki ikinci güne.. ve hatta akabinde üçüncü güne..

İkinci gün daha rahat geçti.. Çünkü artık acımı tanıyordum.. Sancılarımın boyutlarını öğrenmiştim.. Geriye sadece iyileşmeyi beklemek kalıyordu..

İlk günkü rutinler aynen devam etti.. Fakaaat benim algılarımın daha bi açıldığı bi gündü kı sonra açıldığına bin pişman oldum sanki :)

Şöylekii

hemşireler gelip gittiler tansıyon ateş ölçümü yaptılar sureklı..

arada uzerımdekı ortuyu acıp bıseler yapıyolar falan.. ılk gun pek anlamadım.. ama sonra farkettım.. meger o hemsırelerın geldıgı anlar benım mahremıyetimin sıfırlandığı anlarmış ama ben anestezi etkısı ıle birşey hissetmedıgımden her seferınde sadece dikişime baktıklarını sandığım için saçma saçma tebessüm ediyormuşum hemşirelere :)

daha sonra neden hıc tuvalet ıhtıyacı hıssetmedıgımı farketmem yatagın altına egılıp ne yaptıklarını anlamam neyı habıre degıstırdıklerını ıdrak etmem ve kıpkırmızı olmam sanırım aynı sanıyede oldu :( :)

ustune bı de her türlü hijyenik bakım hatırıma gelincee bana kırmızı çooookkk yakışıverdi bi ann :)

neyyyse

daha güzel mevzulara geçeyim hemen..

mesela burada ballandıra ballandıra anlattığım caanıım gecelik pijama takımlarıma geleyim..

hani ben ööle hazırlamıştım ya yok efenim bunu morcivertle bunu pempeyle giycem vs.. hani yok bu bunun altına, şu şunun altınaydı..

hah.. işte o kıyafetler renk ve kumaş uyumlarına zeeerrre bakılmaksızın yeraldılar üzerimde :)

kapı çalınır falan gelmiş.. hoş gelmiş sefa gelmiş de içerde bi koşturmaca..

"ver ver ver şunu ver üstüme".. "aa ona terlemişim".. "yooo onu giyemem.. zor onu giymek dikişler acıyo".. "amaaaaann şunu giycem vallaa"..

mevzunun sonu "ayy heeeerşeyin başı sağlık"la da bağlanınca anlayın siz pejmurdeliğimi.... :) :)

(doğuma gideceklere tavsiye..

heeppp rahat edeceğiniz, illakii pamuklu ve genellikle önden açılan giysiler tercih edin.. ve bol bol gecelik götürmekten çekinmeyin.. hatta eğer boyu yere kadar bi gecelik olursa koridor yürüyüşlerinde tek parça çekersiniz üzerinize rahat edersiniz..)

nerde kalmıştık..

ikinci gün başıma gelenlerdee..

ne güzel acıma alışmış yata yata misafir ağırlarken hemşireler yüzlerinde kocamandan da kocaman bi gülümseme ile odaya geldiler..

"aha!" dedim "kesin bişe yapcaklar bana ve acı çekicem"

böhüüü :( doğru bilmişimmm :)

neymiişş

banyo yapacakmışımmm

-iç ses-

neden kii iyiydik böle..

kirli terli takıloduk ne güzel..

çocuklar banyo yapmak istemediklerinde "ama ben banyo yapmıştım yarınnn" diye boşuna diretmiyolarmış.. canlarııııımm..

:) :) :)

evet efenim.. derken hemşireler sağıma soluma konuşlandı, diye mevzuyu bağlıyayım en iyisi

ve herşey baştan başladı..

ayaklar sola.. beden sola.. ağırlığını bırak, zavallı hemşirenin üstüne yığıl.. foşur foşur ayaklarını yerde sürükle.. içinden içinden ağla.. "bi daha aslaaaaaaaaaaaa" diye sessizce çığlık at.. sırılsıklam terle..

veee sonuç.. banyodasın..

buraya kadar herşey dünle aynı..

amaa

burdan sonrası yeni bi tecrübe..

hiiiç utanma sıkılma..

soyun dökün..

saçlarını

hani şampuanların üzerinde yazan "masaj yaparak köpürtün"'e uygun şekilde

ve bedenini

küçük bi bebeği yıkarcasına evire çevire

yıkamalarına izin ver..

aklan paklan..

nihayet tipini düzelt..

onca fotoğraf çekiminde, gelende gidende bakmamışsın ama bi aynaya bakk

veee

tamm burnunun ucunda çıkan sivilveyi gör çıldır :)

tekrar bi kuvvete gel

dönüş yoluna geç :)

banyoya gittiğinden daha dik, daha enerji ve süt dolu olarak haa bi de ayaklarını yerde daha az foşurdatarak yatağına dön :)

hemen de iyileş..

böle yazınca da ne güzel geliyo yaff

sanki başkası yaşamış gibi :)

özne hem ben gibi hem değil gibi :)

neyse artık normal normal anlatayım..

efenim

bu "masalsı" :p banyo bitince hastanenin hizmeti olarak saçıma fön çekmek istediler.. tmm dedim.. önce erkek kuaför geldi.. sonra bayan varsa olsun yoksa teşekkür ederim fön istemiyorum dedim.. bayan geldi..

beni bi güzel fönledi..

biraz sonra malum lohusa teri nedeniyle sırılsıklam olucamı ve şalımı da örtünce fön mön kalmıcanı bile bile ve fön makinesinin sıcağına rağmen saçıma düz fön çektirdim..

neden mi..

çünkü o hasta hatun modundan çıkmak ve bi bahane olsun da yatağa daha geç uzanayım diye kendimi oyalamk için :)

çoook da iyi yapmışım, sonra fark ettimm..

çünkü ne kadar ayağa kalkıp hareket edersen ve yürürsen ağrılardan o kadar erken kurtuluyosun.. ben şahsen eziyetli banyodan ve fönden sonra kendimi hen ruhen hem de bedenen çok daha iyi hissettim gerçekten..

günün devamında daha iyi oldu bedenim.. daha fazla ayakta durdum..

:( gece yine fenalık geldi ama daha kısa sürdü.. yine ıslak bezlerle sakinleştim :)

sonra saat sanırım 03:00 civarı bebeğimi besledikten sonraa baktım bende bi kuvvet.. gece falan demeden hemen attım kendimi koridora.. bebeği hemşirelere teslim ettim.. bi taraftan tesbih çektim.. bi taraftan yürüdüm.. 6 tur attım koridorda.. biraz başım da döndü ama idare ettim.. dayanabildiğim kadar dayandim işte.. arada da kontrol ettim bebeğimi.. baktım keyfi yerinde.. sonra aldım onu da yanıma geçtim odama uyudum..

ertesi güne daha iyi uyandımmm demek isterdim ama malesef :) kötü olmadım da aynı ağrıyla uyandım işte.. hani ayağa kalk yürü iyi gelir dedikleri için şahsen ben koskoca 6 turdan sonra ufak çapta bi mucize beklemiştim ama :) olmadı..

o gün hastanede son günümüzdü.. akşama kadar durmak istedim.. kah uzandım kah dolaştım..

akşam üzeri eve dönüş hazırlıklarına başladık..

bebeğimizin kendi eşyalarını ilk kez o zaman kullanmaya başladık.. kendi battaniyesini, kıyafetlerini kullandık.. alırken

içinde bebek olunca nasıl olacak acaba

diye hayal etmeye çalıştığımız

burada bahsettiğim ana kucağına bebeğimizi koyduk :) bizim için çok mutlu bi andı..

özene bözene kilitini vs herşeyini kapadık..

aldık bebeğimizi düştük yola..

her kasisten geçince dikiz aynasından bana kocaman gözlerle bakan eşime

iyiyimm ya da bebek iyi diye diye geldik evimize..

eveeett bu post burda biterr ve acemi anne koşa koşa yatağa gider ve oğluşu uyanana kadar uyumak için gözlerini sımsıkı kapatır..

(bu postu kırk kere uyutulan fakat elli kere geri uyanan bi bebeğin annesi yazmıştır.. her türlü ifade bozukluğu ve anlam kayması lüüütfen affolaa..)