umre dönüşü..

umreye gidiş yazım yok ama umreden dönüş yazım olsun :)

geçen hafta umrede idik.. eşim ve arkadaş grubu ile.. çok şükür gittik gördük aşık olduk geldik..

hani derler ya nasip olunca gidersin diye.. aynen öyle hiç hesapta yokken eşimin arkadaş grubundan eskimeyen siyasetçilerden çookk değerli bi büyüğümüz bize emri vaki yaptı.. "gidiyoruz" dedi.. o kadar.. biz kem küm hamilelik nasıl olur vs desek de sağolsun hemşire de getiriyorum hem de 2 tane diyince biz kendimizi kutsal topraklarda bulduk..

umre öncesi feci yoğundu.. eşimin ortaklarından biri de vardı grupta.. büroda geriye bir ortak kalıyordu dolayısıyla onlar çok yoğun çalışıp arkadaşlarına iş bırakmamaya gayret gösterdiler.. geç saatlere kadar mesai yaptılar.. ben yazılı oku notları yaz alışveriş yap eşyaları hazırla öldüm bittim.. amaaa değdi.. her anına her dakikasına değdi..

içeriği bende kalsın.. neden sevdim niye sevdim.. herkes başka yönünü görür oraların.. ama ben herkese özellikle de gençken tavsiye ederim..

her giden bahseder yaa Kabe güzel, Mescid-i Nebi güzel ama Araplar öyle böyle.. ben görmedim bir şeylerini.. çünkü görmek istemedim.. normalde her şeye hassasiyet gösteririm oysa.. hemen midem bulanır falan.. çok hijyenik olsun her yer isterim..

ama orada görmedim görmek istemedim.. özü daha önemliydi benim için.. görünenin arkasına bakmaya çalıştım.. bazen sokakta namaz kıldım.. çöp kokularının arkasındaki gerçek gül kokusunu aradım hep.. enteresandır ama Arapların yüzlerine baktım "O" da böyle mi giyinirdi böyle mi konuşurdu diye.. hep "O"nu aradım belki ruh-u manevisi ile aramızdadır diye..

çoookk güzeldi.. Medine'ye gidince Kabe'yi özledim hemen.. Türkiye'ye dönünce Mescid-i Nebi'yi.. şimdiden düşünmeye başladım bi daha ne zaman gidebiliriz diye..

herrkese tavsiye ederim gerçekten.. hamileyken de.. çocukluyken de..

ben çok rahat ettim çok şükür.. Allah öyle güzel korudu ki.. herkesin itiş kakışla girebildiği yerlerde farkına bile varmadan buluverdim kendimi..  tavafta kendimi kaptırmış dua okurken bi baktım Kabe'nin yanındayım.. kimse yok.. dokundum öptüm doyasıya.. mescid-i nebi'de oturdum uslu çocuklar gibi sıramı bekledim.. görevli bayan polisler hamile olduğumu öğrenince resmen özel korumalık yaptılar bana bi baktım enn öndeyim..

bebek de öyle sevdi ki oraları.. sakin sakin dururken Kabe'nin karşısına gelince tekmeler başladı hep.. hele Ravza'da.. resmen o da ayrıca yaptı ibadetini..

çok şükür.. tadı damağımda kaldı.. inşallah tekrar tekrar gideriz.. başkalarının gitmesine de vesile oluruz.. bize sebeplik edenlerden Allah razı olsun inşallah..

şimdilik bu taptaze duygularımı paylaşayım.. tavsiyeler ihtiyaçlar konusuna da el atacağım inşallah..

aranızda umreye hacca gidenler varsa duygularını benimle paylaşırlarsa çook sevinirim.. hatta bizden sonraki gidecekler için öneri ve tavsiyeler yazısında da yardımcı olabilirsiniz..

herkese hayırlı günler..