GEÇEN SENE BUGÜN..

Öncelikle slm dünya.. Slm blog alemi..

Yaşıyorum hayattayım ve gaaaayet anneyim artık ben J

  

Uzun zamandır birşeyler paylaşmak istiyorum blogta ama ya vakit bulamıyorum ya da ayık kalamıyorum J

Bu postu

bi başlangıç yapma isteğimin yanında

en çok da oğlumun hatırına

ve

özellikle bugün yazıyorum..

Çünkü bugün oğlumdan ilk kez haberdar oluşumun sene-i devriyesi J

  “Zaman ne kadar hızlı geçiyor.. daha dün şukadarcıktın….” 

şeklinde bildiiiniz anne hayıflanmaları için çok erken biliyorum ama napiiiim dayanamıyorum..

Dayanamıyorum çünkü bu bir yılda yaşadıklarıma hala inanamıyorum..

Ne zaman bitti hamilelik.. Nasıl gittim doğuma.. Nasıl kucağıma aldım.. Ne çabuk 4 aylık oldu.. J

Öyle değişik bir tecrübe ve duygu ki..

Anlatmak imkansız..

“Ahhhhhhhhhhhhhhh!” diye iç geçirerek  70’lik dedeler gibi başımı da salladım şimdi..

Tüm yıl bir film şeridi gibi geçti gözümün önünden..

Yetmedi, yazı yazmayı bıraktım hamilelik postlarımı ve doğum hikayelerimizi tekrar tekrar okudum J

İyiki’lerim keşke’lerim geldi aklıma..

Bi daha yaşadım herşeyi.. Bi daha heyecanlandım.. Bi daha mutlu oldum..

Meğer gerçekten de zmn çok hızlı akıp gidiyormuş..

Güzel bi gülümseme oldu şimdi de yüzümde J

Ne güzelmiş anne olmak.. Ne zormuş.. Ne sinir bi şeymiş.. Ne hoş bi duyguymuş.. Ne yorucuymuş..

Ne bitmek bilmezmiş……

Hımmmmmmmhhhh…

Canım oğlum.. Seni çooookkk seviyorum.. İyi ki varsın.. İyi ki benim oğlumsun..

Hani geçen sene bugün senden ilk kez haberdar olduğum an gözlerimden yağmur gibi akmıştı ya yaşlar.. Hatırladın mı J

İşte bu sene onların kat ve kat fazlası aktı gitti..

Geçen seneki sarhoşça bi mutluluktandı bebeğim.. Ne olduğunu bilmediğim birşeye dair bi mutluluktu..

Ve ben geriye dönüp baktığımda

hayatımın en güzel anı en mutlu anı

diye nitelendirmiştim o anı..

Ama şimdi.. Anladım ki çok aceleci davranmışım öyle nitelendirmekle..

Çünkü daha seni tanımamışım.. Koklamamışım.. Gülüşünü görmemişim..

Meğerse herşey yeni başlıyormuş ve herşeyin “en…” hali senmişsin..

Seni gerçekten çok seviyorum kıymetlim.. çok seviyorum.. çok.. çok.. çok..

Bi gün bu yazdıklarımı okuma şansın olursa umarım içtenliğimi hissedersin göz bebeğim..

Bu post tamamen sana ithaf edilmiştir çünkü..

Yeter mi.. yetmez tabii ama bitireyim artık ben..

Anlatmak istediklerim için çok yetersiz fakat uykusuz bi anne için fazla bi post oldu J

İyi geceler..

Bize şimdiden size de vakti gelince..

J